به گزارش خبرگزاری حوزه، این اثر نخستین بار در سال ۶۲ به همت انتشارات صدرا به زیور طبع آراسته شد با این توضیح که متن اولیه کتاب، پیشتر با عنوان «پیرامون انقلاب اسلامی» منتشر شده بود و این مجلد که همراه با اضافاتی است، مشتمل بر شش بخش است.
بخش اول کتاب به بررسی اهداف روحانیت در مبارزات میپردازد. شهید مطهری بر این باور است که روحانیت در مبارزات خود برای انقلاب اسلامی، تنها یک بُعدی عمل نکردهاند؛ بلکه خواستهاند تمام وجوه اسلام در جامعه تحقق پیدا کند، اما از آنجا که رسیدن به این خواسته، تغییر در آنچه اساس و زمینه ایجاد آنرا تشکیل میدهد است، باید گفت اساسیترین هدف روحانیت، همان چیزی است که در صدر اسلام اتفاق افتاد، یعنی تغییر حاکم و حکومت فاسد و اصلاحِ آن که این با تشکیل حکومت اسلامی محقق میگردد.
بخش دوم که متن سخنرانیِ استاد شهید در دانشکده الاهیات در تاریخ دوم بهمن ماه سال ۵۷ است، به «مفهوم آزادی عقیده» میپردازد. بنا به نظر سخنران، میان آزادی عقیده و آزادی تفکر تفاوت وجود دارد؛ هر عقیدهای ناشی از تفکر نیست. شرط آزادی تفکر، صراحت و عدم نفاق است.
بخش سوم، با عنوان «تحلیل انقلاب ایران»، مباحثی هم چون نظریهها درباره ماهیت انقلابها و از جمله، ماهیت انقلاب اسلامی ایران را مورد نظر دارد. شهید مطهری در ارتباط با ماهیت انقلاب اسلامی ایران، چهار نظریه آورده و از میان آنها، نظریه «انقلاب اسلامیِ چندبعدی و همهجانبه» را مقبول میداند.
بخش چهارم، با عنوان «آینده انقلاب اسلامی ایران» در نُه فصل، میکوشد هم به تبیین ریشههای انقلاب اسلامی بپردازد و هم مسائل پیشِ رویِ آنرا حل نماید.
بخش پنجم کتاب، مجموعه مصاحبههایی از استاد مرتضی مطهری است با عنوان «درباره جمهوری اسلامی» و معطوف به مسائل آینده نظام جمهوری اسلامی و بخش ششم که بخش پایانی و ضمیمه شده به کتاب است، به تبیینهای درخشان شهید مطهری راجع به اعلامیه جهانی حقوق بشر، اسلام و آزادی تفکر و فرق بین فکر و عقیده میپردازد.
نظر شما